Date: February 25, 2016
Author: Grip Thailand
ที่ว่ามาในตอนก่อนๆ คือ การปรับระยะต่างๆ และท่านั่ง ที่จะทำให้เราขับรถได้อย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ แต่จะนั่งขับได้อย่างสบายเป็นเวลานานพอหรือไม่นั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่งครับ เพราะขึ้นอยู่กับคุณภาพของเก้าอี้ด้วย นิตโตะซัง เชื่อว่าคงมีผู้สงสัยจำนวนมากว่าพวกเราก็สร้างรถนั่งขับกันมาร้อยปีแล้ว ทำไมจึงออกแบบเก้าอี้มาตรฐานที่นั่งขับได้สบายจริงกันไม่ได้สักที
เก้าอี้แบบที่ว่านี้มีแล้วครับ ถ้าจะเคร่งหน่อยเอาแค่จวนจะมีแล้วก็พอ เพราะคงยังไม่มีใครผลิตเก้าอี้คนขับสมบูรณ์แบบได้เลย แต่ใกล้เคียงมาก นั่นคือเก้าอี้ที่ผลิตโดยบริษัทผลิตเก้าอี้โดยเฉพาะ ที่ทุ่มเทกับงานวิจัยสรีระและท่านั่งที่สบายถูกหลักสรีรศาสตร์ของมนุษย์ ที่มีชื่อเสียงโด่งดังระดับโลก มีอยู่ไม่กี่รายครับ พอมีความรู้ด้านนี้เพียงพอ ก็ขยับขยายไปผลิตเก้าอี้อื่นๆ ได้อีก เช่น ในเครื่องบิน ในเรือ ในสำนักงาน ตอนหลังก็เลยรับจ้างผลิตเก้าอี้รุ่นพิเศษ (ที่ลูกค้าต้องการเพิ่มเงินต่างหาก) ให้แก่ โรงงานรถยนต์ด้วย
เก้าอี้รุ่นดีที่สุดของบริษัทเหล่านี้ ราคาหลายแสนครับ มีมอเตอร์ไฟฟ้า อยู่ภายในหลายสิบลูก ปรับชิ้นส่วนที่มีผลต่อท่านั่งและความสบายได้ทุกจุด มีปั๊มลมและหมอนอากาศดันส่วนหลังของผู้นั่งให้เหมาะกับสรีระ หนังหุ้มพนักพิงเจาะรูพรุนขนาดเล็ก เพื่อให้ลมจากพัดลมไฟฟ้า พ่นอากาศผ่านให้เหงื่อระเหย ถ้าเมื่อยก็สามารถกดปุ่ม ให้ระบบนวดหลังทำงานได้ด้วย เก้าอี้ประเภทนี้หากถูกติดตั้งมาจากโรงงานรถยนต์ ก็จะอยู่ในรุ่นแพงที่สุดเท่ารถระดับ โฟล์คสวาเกน เฟทัน หรือ มายบัค และรถหรูจาก 2-3 โรงงานที่เรารู้จักกันดีอยู่แล้ว
ถึงจะไม่ใช้เก้าอี้ระบบอัตโนมัติเพียบ ก็น่าจะมีเก้าอี้รุ่นธรรมดาที่นั่งสบายให้กับลูกค้าได้ เพราะผลิตกันมาร้อยปีแล้ว แต่ทั้งเราและบรรดานักทดสอบรถของประเทศที่พัฒนาแล้ว ก็ยังพบเก้าอี้ที่ถูกออกแบบอย่างผิดหลักวิชา นั่งแล้วไม่สบายจริง ที่เป็นเช่นนี้เพราะเก้าอี้ในรถของพวกเรายังต้องทำหน้าที่เป็นเครื่องประดับของห้องโดยสารด้วย รูปทรงและวัสดุที่ใช้จึงถูกเปลี่ยนแปลงในรถเกือบทุกรุ่นที่ออกใหม่ บางรุ่นจึงมีเก้าอี้ที่สวย เข้ากับส่วนอื่นของห้องโดยสารได้ดี แต่นั่งไม่สบาย และส่วนใหญ่ก็มักหนีไม่พ้นกฎที่ว่า ถ้าสวยมักจะนั่งไม่สบายจริง ส่วนพวกที่นั่งสบายจริงๆ ก็มักจะไม่ค่อยสวย วันนี้ให้ความรู้เรื่องเบาะนั่งน่ะครับ